Week 4-5: Weekendje Yogya

Het weekend van week 4 was een beetje saai. Mijn collega’s waren weg dus ik was het hele weekend alleen. Ik ben toen maar Salatiga ingegaan, gewoon beetje door het centrum slenteren. Ik moet zeggen dat het centrum toch wel wat groter is dan ik had verwacht. ‘s Middags lekker geluncht bij een lokale bakker en ik moet zeggen dat de zoete en hartige broodjes hier ook wel erg lekker zijn. Je merkt trouwens wel dat Salatiga toch niet vaak bezocht wordt door westerse mensen, ik word echt door iedereen aangestaard en aan de grote ogen van veel kleine kinderen te zien ben ik de eerste blanke/blonde die ooit gezien hebben.

Week 5 bestond weer vooral uit werken, eten en slapen. Wel weer wat nieuwe dingen gegeten in nieuwe restaurantjes en mijn mond weer een paar keer verbrand aan veel te hete sambal. In het weekend zou ik eigenlijk met een collega een grot gaan bezoeken in de buurt, helaas had het erg veel geregend waardoor mij vrijdag verteld werd dat het te gevaarlijk zou zijn om te gaan. Heel fijn allemaal want dan zou ik dus weer een weekendje alleen zijn.

Maar vrijdag bij de lunch raakte ik toevallig aan de praat met de vrouw van de grote baas (een Nederlander) hier die even op bezoek kwam. Ik vertelde aan haar dat mijn weekend niet doorging en dat ik eraan zat de denken om de bus naar yogya (de grootste toeristenstad in de buurt) te pakken zaterdag. Toevallig ging hun persoonlijk chauffeur zaterdag een paar vrienden ophalen van het vliegveld in Yogya en ze vond het geen probleem als ik mee zou rijden. Na de lunch dus meteen hostelletje geboekt en een chauffeur geregeld voor de terugweg zondag.

Zaterdag werd ik om 10 uur opgepikt in de vrij luxe auto van de baas met een aardige chauffeur met ook nog een goede muziek smaak. De route die hij reed was trouwens wel heel anders dan de route van toen ik aankwam, deze was langs allerlei rijsvelden, kleine dorpjes en akkers. Erg mooi om te zien. Eenmaal aangekomen in het hostel, een rit van 2.5 uur, snel ingecheckt en de eerste de beste fietstaxi gepakt voor het hostel.

De fietstaxi zei dat hij bij het hostel hoorde en dat hij me overal heen kon brengen. Ik dacht oh dat is handig, breng me maar naar Jalan Malioboro, de grootste straat in Yogya. Uiteraard gingen we natuurlijk niet meteen naar die straat, eerst moesten we even langs een kunst galerij van een kunstschool in yogya. Natuurlijk moesten we daarna nog even naar een andere winkel. Een winkel die Wayang Kulit (shaduwpoppen) maakt. Moet zeggen dat dat toch wel erg indrukwekkend was. Ze snijden de vorm uit de huid van een os en slaan dan met kleine beitels een erg gedetailleerd patroon eruit. Om een pop te maken en daarna te beschilderen zijn ze +/-2 weken bezig. Uiteraard was het wel de bedoeling dat ik ook zo’n pop zou kopen maar gelukkig kwam er net een bejaarden Nederlandse groepsreis binnen waardoor ik weg kon glippen. Helaas stond uiteraard die fietstaxi buiten weer te wachten om me naar de volgende winkel te brengen. Ik werd nu wel echt chagerijnig omdat ik gewoon naar Malioboro wilde en die kerel merkte dat gelukkig waardoor hij me nu wel afzetten waar ik wilde zijn.

Omdat de meeste museum en toeristen attracties ondertussen al gesloten waren heb ik de rest van de middag/avond op Malioboro rond gelopen. Een erg leuk straat, veel winkel en eettentjes met ook nog een groot warenhuis waar toevallig ook nog een groot judo toernooi aan de gang was. Ik moet wel zeggen dat ik af en toe wel echt gek wordt van al die mensen die je aanspreken, iedereen wil je winkels in lokken, of meenemen naar een of andere kunstgalerij of iets anders, echt geen seconden rust als je daar loopt. Tegen de avond veranderde de hele straat in een restaurant, echt overal kwamen grote karren aanrijden die binnen 15 minuten een heel restaurant op staat opbouwen, ongelofelijk.

In de avond maar weer een fietstaxi terug gepakt naar mijn hostel. Deze keer eentje die me niet langs 5 winkels brengt. Na mijn tas gedumpt te hebben ben ik vlak bij mijn hostel een barretje in gedoken. Daar lekker tot in de late uurtje bier gedronken on het genot van live muziek. Dat mis ik toch wel van Nederland :)

De volgende dag was ik van plan om alle toeristische plekken te gaan bezoeken. Ik had de wekker lekker vroeg gezet, maar vanwege een kleine kater was vroeg opstaan toch niet helemaal gelukt. Bij het ontbijt raakte ik wel aan de praat met een Nederlander, Niek. Een kerel die een 2-maandse reis door Indonesië aan het maken is voordat hij begint met zijn studie. Na even gepraat te hebben besloot hij om me te vergezellen naar het centrum van Yogya. Erg fijn om weer met iemand op pad te gaan die nederlands kan. We zijn naar het Kraton geweest (paleis van de sultan), de Vredeburg (een oude standplaats van de VOC), Taman Sari (het waterpaleis) en de Ngasem vogelmarkt. Vooral die vogelmarkt was echt indrukwekkend. Echt duizenden vogels in alle soorten en maten in veel te kleine kooitje, maar ook katten, vissen, honden, vleermuizen en salamanders. Het paleis van de sultan was trouwens wel wat minder indrukwekkend als je zou verwachten van een paleis. Maar nog steeds wel erg mooi om te zien. Er was die ochtend wel nog een Javaanse dansvoorstelling te bewonderen. Wat ten slotte wel erg apart is dat iedereen met je op de foto wil, je wordt echt constant aangesproken door vooral Indonesische jeugd of ze een fotootje mogen van je met hun erbij, het zullen m’n blonde lokken wel zijn.

’s Avonds nog even een rondje malioboro, gegeten bij de Mac, en daarna weer de fietstaxi terug naar het hostel want de taxi stond om 7 uur weer klaar om me terug te brengen naar Salatiga.