Eerste weekend in indonesie

(Ik heb dus geen internet hier, kan alleen af en toe op een computer van een collega. Ik ga proberen een dongel te regelen maar weet niet of dat gaat lukken. Daarom nu 3 reisverslagen achter elkaar)

Nou, de bus was niet zo’n heel groot succes. Stond ik daar om half 5 ‘s nachts tussen de zwervers, spreekt er net eentje mij aan als de bus voorbij komt….. helaas… weg bus. Nu vraag ik me ook sterk af of daar wel een echte busstop was of dat je die bus gewoon zelf maar staande moet houden. In ieder geval maar de eerste taxi ingesprongen die ik tegen kwam, het was namelijk volgens mij niet echt de ideale plek om te staan wachten als toerist in het midden van de nacht.

Taxi was natuurlijk een stuk sneller dan die bus dus ik was 3.5 uur te vroeg op het vliegveld. Vliegtuig had ook weer vertraging maar rond een uur of 12 was ik eenmaal toch in yogyakarta. Vliegveldje was echt mega klein, alle bagage kwam echt op een rollerband naar binnen en werd door medewerkers in rijtjes gezet. De immigratie was een houten balie en de douane bestond uit afzetlint met een scanner uit het jaar 0. Ik was wel even bang dat ik onderzocht zou worden want ik moest op het douane formulier aangeven of ik messen bij had. Ik had een zakmesje bij maar gelukkig mocht ik gewoon doorlopen. Eenmaal buiten werd ik meteen door 10 taxichauffeurs besprongen, gelukkig wist ik dat er een taxibalie was waar je betrouwbaardere taxi’s kon krijgen voor de helft van de prijs.

Het hostelletje was een knus oud gebouw met een binnenplaats met plantjes, erg gezellig. Wel helaas geen airco. Na ff was gelegen te hebben toch maar yogyakarta ingegaan. Ik dacht alleen dat mijn hostel vlak bij het centrum lag, dit was helaas dus niet het geval. Uiteraard had ik teenslippers aan dus nu lekker 2 blaren. Het centrum was echt mega druk, overal weer mensen die je dingen willen verkopen. Helaas waren de attracties al dicht. Nog wel even gesproken met een Indonesiër die wel een beetje Nederlands kon, hij gaf me allemaal tips maar ik begreep de helft helaas niet omdat hij een mega accent had en zijn Nederlands mengde met Indonesische woorden.

’s Avonds lekker geslapen en ’s ochtends een ontbijtje. Ik heb alleen geen idee was ik nou gegeten heb, een of ander raar bruin ei, rijst en ik denk iets van 2 soorten tofu met saus. Om 11:15 werd ik opgehaald door een chauffeur. Hij was alleen 45 minuten te vroeg dus ik had mijn tas pas half ingepakt, alles er maar snel ingegooid en hup naar Salatiga.
De rit naar Salatiga duurde ongeveer 2.5 uur. De weg was verschrikkelijk slecht, kuilen zo diep dat je auto kapot gaat als je er doorheen rijd. Ik denk dat de Nederlandse zandpaden in het bos nog van betere kwaliteit zijn. We konden echt maar gemiddeld rond de 35km/uur konden rijden en wat een chaos, iedereen haalt elkaar gewoon aan alle kanten in, het verbaast me dat ik nog geen ongeluk heb gezien.

Eenmaal op het boardinghouse werd ik opgewacht door Benny, iemand die ook bij Kievit werkt en ook in het zelfde huis zit als ik. Mijn kamer is op zich best relax, lijkt een beetje op een ouderwetse luxe hotelkamer. Heb een eigen badkamertje, bureau, 2 kasten. En er is een gezamenlijke keuken en woonkamer. Die ik met Benny, iemand waarvan ik nu naam nu al weer ben vergeten en een vrouw deel en misschien ook nog andere mensen. Er is ook een tv met een boel Engelse zenders. Op dit moment zitten ze engels voetbal te kijken, waar ze hier grote fan van zijn.

Om een uur of 9 ben ik ben Benny achterop zijn moter naar de KFC gegaan om te eten, hier heb ik nog 2 collega’s ontmoet van de fabriek waarvan er eentje ook erg goed engels kon. Je krijgt bij je kip een pakketje witte rijst ipv frietjes. Zouden ze in amerika eens moeten doen zouden er vast een hoop minder dikke mensen zijn.

Morgen moet ik om 8 uur in de fabriek zijn, die is hier gelukkig maar 5 minuten lopen hier vandaan. Ben benieuwd naar mijn eerste dag!